Het concept Positieve Gezondheidszorg van Bannink en Jansen kent, net als de wetenschapsfilosofie, twee wegen om de wereld en het leven begrijpelijk te maken. De weg van de analyse en van de synthese. Beide wegen zijn complementair. De ene weg gaat van buiten naar binnen en naar het verleden; de andere van binnen naar buiten en naar de toekomst.

Het reguliere medische model volgt de weg van de analyse. Onderzoek, diagnose en behandeling staan centraal. Aan de synthese, dat wil zeggen het tot uitvoer brengen, wordt meestal minder aandacht besteed. De vertaling naar de individuele situatie wordt vaak minder of niet uitgewerkt.

Het oplossingsgerichte model gaat juist wel over de uitvoering. Hoe ziet de gewenste toekomst van de patiënt eruit? Het draait om het vinden van wat voor deze patiënt op dit moment in deze context werkt. De twee oplossingsgerichte aannames zijn: als iets beter werkt, doe er meer van; als iets niet werkt, stop en doe iets anders.

Onderzoek en behandeling kunnen daarin een onderdeel zijn, maar dat hoeft niet.

Positieve gezondheidszorg maakt met de toevoeging van het oplossingsgerichte model de synthese in het proces tussen behandelaar en patiënt zichtbaar. Er is veel aandacht voor alles wat werkt in het leven van patiënten en hoe zij vooruitgang kunnen boeken. Hiermee worden ontwikkelingen effectiever, en meetbaar.

“Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar het moet voorwaarts worden geleefd.”

Søren Kierkegaard

Deze website biedt de laatste informatie over Positieve Gezondheidszorg. We nodigen iedereen van harte uit te reageren en mee te denken hoe dit verder vormgeven kan worden.